Ένα καλοκαιρινό πρωινό του 1908 διέσχισε τον ουρανό της Σιβηρίας ένα πολύ φωτεινό αντικείμενο κινούμενο με μεγάλη ταχύτητα. Δευτερόλεπτα αργότερα το αντικείμενο εξερράγη σε μικρό ύψος πάνω από τα απέραντα δάση της Τάιγκα. Η τεράστια ισχύς της έκρηξης όμοια με εκείνη που θα απελευθέρωναν πολλές βόμβες υδρογόνου ισοπέδωσε 80 εκατομμύρια δέντρα και έκταση περίπου 2150 τετραγωνικών χιλιομέτρων κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα Ποντκαμενάγια.
Ολόκληρες αγέλες ταράνδων αφανίστηκαν όπως επίσης και κάποιοι άνθρωποι. Η καταστροφή στις ερημιές της Σιβηρικής Τάιγκα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα το 20ού αιώνα.Στις 30 Ιουνίου 1908 οι επιβάτες του υπερσιβηρικού σιδηροδρόμου παρατήρησαν στις 7:17πμ μία γιγάντια κινούμενη φωτεινή μάζα με κατεύθυνση από το Νότο προς το Βορρά. Το ωστικό κύμα ταρακούνησε το τρένο, ενώ ακόμα και στο Ιρκούτσκ, που βρίσκετε σε απόσταση 900 χιλιομέτρων, οι δείκτες των σεισμογράφων ταλαντεύονταν περίπου για μια ώρα.
Η Νύχτα Έγινε Μέρα.
Εκείνο το βράδυ, λόγω της ξαφνικής και ασυνήθιστης φωτεινότητας, στο Λονδίνο μπορούσε κάποιος να διαβάσει εφημερίδα χωρίς να ανάψει το φως. Ενώ στην Ολλανδία δεν πραγματοποιήθηκαν αστρονομικές παρατηρήσεις.
Έως σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστη η ταυτότητα του αντικειμένου που έπεσε από το διάστημα στις απέραντες εκτάσεις τις Σιβηρίας και τύλιξε στις φλόγες ολόκληρα δάση. Ευτυχώς, το περιστατικό συνέβη σε μια από τις αραιοκατοικημένες περιοχές της Γης.
Αν η έκρηξη είχε γίνει πάνω από μια μεγαλούπολη, χιλιάδες άνθρωποι θα είχαν χάσει την ζωή τους.
Αν το ουράνιο σώμα είχε πέσει στη θάλασσα θα είχε προκαλέσει ένα τεράστιο παλιρροιακό κύμα που θα κατέκλυζε κατοικημένες περιοχές.
Ποια σενάρια εξετάστηκαν για να δοθεί μια εξήγηση για την έκρηξη στον Τουνγκούσκα;
Για να μπορέσει να δοθεί μια εξήγηση για την έκρηξη η οποία δεν διήρκεσε περισσότερο από δυο δέκατα του δευτερολέπτου, εξετάστηκαν τα ενδεχόμενα διαφορετικών φαινομένων: Ότι η Γη συναντήθηκε με μια μαύρη τρύπα, ό τι ο πλανήτης μας ήρθε σε επαφή με αντιύλη ή ακόμα ότι ένα διαστημόπλοιο με εξωγήινούς επισκέπτες υπέστη μηχανική βλάβη και αναφλέγει κατά την είσοδο του στην ατμόσφαιρα της Γης.
Το τελευταίο σενάριο διατυπώθηκε το 1946 από τον επιστήμονα και συγγραφέα Αλεξάντρ Καζάντσεφ.
Λόγω της ταραχώδους περιόδου πριν και κατά τη διάρκεια του Ά παγκοσμίου πολέμου, μόλις το 1921 ξεκίνησε μια ρωσική αποστολή για να εξερεύνησή το επίκεντρο της έκρηξης.
Παράλληλα εξετάστηκαν αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι περιέγραψαν το φαινόμενο ως ένα φλεγόμενο ουράνιο σώμα ή μια φλόγα που έσκισε τον ουρανό στα δυο. Παραδόξως οι ερευνητές με επικεφαλής τον γεωλόγο Λεονιντ Κούλικ από τη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών της Μόσχας, δεν εντόπισαν ούτε κρατήρα ούτε μεταβολές του πετρώματος, οι οποίες υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν προκληθεί από μια τέτοια έκρηξη.
Η έκρηξη του Τουνγκούσκα ήταν αντίστοιχή με πυρηνική.
Από τις εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν αργότερα, κατόπιν εντολής της Ακαδημίας Επιστημών της Μόσχας, προέκυψαν παράξενες αντιστοιχίες με πυρηνική έκρηξη. Η ραδιενεργός ακτινοβολία στο επίκεντρο ήταν διπλάσια από ό,τι στις περιμετρικές περιοχές.
Η εξέταση των δέντρων και των ετησίων δακτυλίων τους έδειξε αύξηση των επιπέδων ραδιενέργειας από το 1908. Ο καθηγητής Νικολάι Βασιλιεφ από το πανεπιστήμιο του Τομσκ, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας της Τουνγκούσκα, διαπίστωσε γενετικές μεταβολές σε φυτά και έντομα.
Κάποια δέντρα σταμάτησαν να αναπτύσσονται, ενώ σε κάποια άλλα παρατηρήθηκε υψηλότερος ρυθμός ανάπτυξης από ό,τι πριν από το 1908.
Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, πυρηνικά φαινόμενα μπορούν να προκληθούν και με φυσικό τρόπο, για παράδειγμα από την σύγκρουση ενός κομήτη ή ενός αστεροειδούς με μια ποσότητα αέρα αντίστοιχης μάζας.
Αυτή είναι και η επικρατέστερη εξήγηση για την έκρηξη πάνω από τον Τουνγκούσκα.
0 Σχόλια